"Mądrego spotkasz samego, słaby jest zawsze w tłumie."
Tłum i Cisza
Była jesień, taka prawdziwa – z wiatrem, co łamie gałęzie, i liśćmi, które wirują w powietrzu, jakby szukały odpowiedzi.
W miasteczku, gdzie każdy znał każdego, zorganizowano kolejną debatę.
Tłum przyszedł licznie – wypełnił salę, klaskał, buczał, kiwał głowami, powtarzał hasła.
Wśród ludzi krążyły nazwiska, opinie, oburzenia.
Wszyscy wiedzieli wszystko.
Każdy miał coś do powiedzenia, choć nikt nie mówił własnymi słowami.
Tłum był głośny, ale nie miał twarzy – tylko hałas.
Gdzieś na obrzeżach tej wrzawy, w cieniu, siedział stary człowiek.
Sam.
Bez transparentu, bez mikrofonu, bez ludzi wokół.
Miał twarz pooraną zmarszczkami, ale oczy – żywe i czujne. Nazywał się Leon.
Kiedyś był jednym z nich.
Krzyczał.
Walczył.
Ale z czasem zrozumiał, że najtrudniej jest milczeć, gdy wszyscy mówią, i myśleć, gdy wszyscy powtarzają. Odsunął się.
Nie z pogardy – z potrzeby trzeźwości.
Wiedział, że prawda nie krzyczy.
Nie lubi tłumów. Prawda siedzi w ciszy i czeka, aż ktoś do niej dojdzie sam.
Młody chłopak, może dwudziestoletni, zauważył Leona. Przysiadł się, nie mówiąc nic. Obserwował tłum, potem spojrzał na starca.
– Dlaczego pan tu siedzi? – zapytał w końcu.
Leon uśmiechnął się lekko.
– Bo kiedy tłum krzyczy, łatwo się pomylić, kto ma rację. A jak jesteś sam, wiesz przynajmniej, że słyszysz siebie.
Chłopak pokiwał głową.
Po chwili wstał i odszedł w milczeniu. Ale jego miejsce nie zostało puste – zostawił tam myśl, która zaczęła rosnąć.
Bo mądrego spotkasz samego – nie dlatego, że gardzi ludźmi.
Tylko dlatego, że szuka czegoś, czego tłum jeszcze nie znalazł: prawdy, która nie potrzebuje echa.
Czy czegoś Ci to nie przypomina???
Tak na koniec podsumowując
Tłum daje poczucie siły i bezpieczeństwa, ale może odbierać wolność myślenia.
Dlatego warto się czasem zatrzymać, wycofać i zapytać:
Czy to naprawdę moje zdanie, czy tylko echo cudzych głosów??
Włącz swoje myślenie.
Pozdrawiam Urszula